Bałkańskie klimaty

Czarnogóra jest wartym odwiedzenia krajem kontrastów. Niezwykle atrakcyjne krajobrazowo kamieniste wybrzeże Adriatyku z widniejącymi potężnymi masywami górskimi porośniętymi makią to solidny atut turystycznych miejscowości. Piękne starówki Kotoru, Budwy, liczne monastery, ruiny zamków zbudowane z lokalnego kamienia oraz jednolite ceramiczne dachówki współczesnej zabudowy świetnie komponują się z naturalnym krajobrazem. Klimat śródziemnomorski sięga ok. 10 km wzdłuż wybrzeża, wilgoć morska łagodzi blisko 40-stopniowe sierpniowe upały. W górach słońce operuje mocniej, niestety pożary makii zdarzają się często i snują dymem okoliczne miejscowości. Makia to bardzo ciekawa formacja roślinna, tworzona przez krzewiaste, twardolistne zarośla i pnącza, ograniczające mocno transpirację. Znaczącym elementem pejzaży są długowieczne gaje oliwne, przydomowe ogrody cytrusowe, liczne cienniki z pnączy. Przyroda współgra tutaj z antropogeniczną zabudową, tworząc jej nieodłączny element. Na drodze można napotkać stado kóz i owiec, czy usłyszeć w hotelowej restauracji pianie koguta. Bulwary obsadzone są palmami i oleandrami, każda wolna przestrzeń jest wypełniana zielenią, choćby w donicach, po ścianach wspinają się pnącza. Bardzo cennym lokalnym skarbem jest żyzna terra rossa o czerwonawym kolorze powstała wskutek krasowienia skał. Adriatyk jest ciepły, znacznie bardziej słony od wód Bałtyku, przy skałach można spotkać spacerujące kraby, a nurkując trzeba uważać na broniące sie dzielnie jeżowce. Perełkami krajobrazu są Wyspa św. Stefana (półwysep) oraz nazywana bałkańskim fiordem zatoka - Boka Kotorska wpisana na listę UNESCO. Dużym minusem wybrzeża jest zaśmiecenie plaż, częste korki utrudniające podróżowanie, czy brak rozkładów jazdy. By poczuć klimat miejsca, wycieczki najlepiej planować samodzielnie w niewielkich grupach poza sezonem. Warto odkrywać nieznane zakątki będące dziełem natury i spędzać wieczory przy dźwięku świerszczy popijając wyborne lokalne wina.