Turysta Świętokrzyski | Turystyczne wieści, przygody i reportaże.

Spokój oceanu i nocne okrzyki

Tym razem wybór padł na Gran Canarię – przyszedł czas na sprawdzenie wakacyjnej destynacji wielu Polaków i konfrontację opinii z rzeczywistymi odczuciami. Już na pierwszym spacerze widać, że wyspa jest mocno przekształcona przez człowieka, zabudowa wdziera się w każdy możliwy zakątek sięgając od skał po fale oceanu. Ma się wrażenie izolacji poszczególnych hoteli, trudno jest się swobodnie przemieszczać, brakuje tras do spaceru czy trekkingu, a pędzące po drogach szybkiego ruchu auta rozcinają krajobraz widokowo i funkcjonalnie.

Flamingi, szakale i kubek Pitagorasa

Uderzenie z werwą o płytę lotniska zwiastuje kolejną grecką przygodę. Upał jeszcze nie daje się we znaki, choć na tej szerokości majowe słońce operuje dość mocno. Wedle zapewnień biura oczekujemy enklawy spokoju, sposobności do obcowania z naturą i usłyszenia własnych myśli. Samos nie należy do najbardziej obleganych turystycznie wysp, chociaż pochwalić się może świetlaną przeszłością, bujną zielenią i wyśmienitą kuchnią. Pierwszy spacer pozwala dostrzec specyfikę krajobrazu – jest wyraźnie pagórkowaty, wzniesienia pokryte są gęstą roślinnością.

Cypryjskie perły natury i kultury

Mitologiczna Afrodyta wyłoniła się z morskiej piany u wybrzeży Cypru. Była ucieleśnieniem piękna wraz ze swym wybrankiem Adonisem. Zażywali kąpieli w bajkowych źródełkach, które wedle legendy upiększą każdego, kto się w nich obmyje. Postanowiłam to sprawdzić, jednak kolor wody zniechęcał do kąpieli. Zatem zanurzyłam się w poszukiwaniu piękna wszelakiego. Cypr wyłonił się z dna Morza Śródziemnego, leży na terenie aktywnym sejsmicznie i stale przyciąga badaczy zgłębiających historię planety.

Spokój Polesia

Spokojne i przyjazne Polesie jest dobrym miejscem na weekendowe spacery, również z dziećmi i osobami poruszającymi się na wózkach. Ścieżka przyrodnicza „Czahary” oferuje kilka kilometrów malowniczej, wyposażonej w infrastrukturę turystyczną trasy. Krajobraz torfowisk, rozlewisk, łąk trzęślicowych szczególnie atrakcyjnie prezentuje się w jesiennej szacie. Na stronach Poleskiego Parku Narodowego czytamy o ciekawostkach botanicznych, które możemy tu wypatrzeć: półpasożytniczym gnidoszu królewskim, czy kwitnących storczykach.

Śladami Hipokratesa

Na wyspach Dodekanezu w wielu miejscach czas się zatrzymał, odsłaniając ślady antyku. Penetrując krainę, gdzie historia miesza się ze współczesnością, kierujemy uwagę na ojczyznę Hipokratesa. Uważany za prekursora współczesnej medycyny grecki lekarz urodził się, według źródeł PWN, na wyspie Kos ok. 460 r. p.n.e. Wiedzę czerpał od ojca Heraklidesa, zaś doświadczenie zdobywał podróżując po Atenach, Tesalii, Egipcie i Azji Mniejszej.

Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie

Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie to równinna kraina usiana licznymi jeziorami, bagnami otoczonymi przez lasy i łąki. Szczególne znaczenie ma dla ornitologów, z uwagi na dziesiątki gatunków ptaków, w tym czaplę, żurawia, czy cietrzewia. W dużych kompleksach leśnych można spotkać jelenia, łosia i inne mniejsze ssaki. Kraina zróżnicowana krajobrazowo stanowi też niszę dla żółwi błotnych, płazów i roślin owadożernych. Atrakcyjna przestrzeń wykorzystywana jest przez wędkarzy, rowerzystów i piechurów.

Alanya

Turecka Alanya to kolejna perełka basenu Morza Śródziemnego. Turyści znajdą tu wszystko, czego spragniona wakacji dusza potrzebuje – od rozgrzanych w słońcu plaż, przez ciepłe szmaragdowe wody morskie, po zapierające dech w piersiach krajobrazy. Surowe urwiska skalne okraszone kolorową roślinnością pięknie prezentują się na tle błękitnego nieba. Portowa architektura sięga czasów starożytnych, najbardziej rozpoznawalna jest seldżucka fortyfikacja z XIII wieku.

Madera

Madera wita podróżnych ekstremalnym lądowaniem, które stanowi nie lada wyzwanie przy silnym wietrze, będąc przedsmakiem doznań, czekających na turystów. Lotnisko usytuowane na słupach zanurzonych w oceanie, pozwala na zetknięcie z jednej strony - z bezmiarem atlantyckiego błękitu, z drugiej - potężnymi wzniesieniami pokrytymi bajecznie kolorową roślinnością. Architektura miasteczek stanowi urokliwą miniaturę kontynentalnej zabudowy, uliczki są ciasne, budynki pokryte ceramicznymi dachówkami, okna przysłaniają okiennice.

W krainie wąwozów, sadów i „pieprzu”

Wyżynę Sandomierską pokrywają utwory lessowe. Pylasta skała osadowa pochodzenia eolicznego jest porowata, osiada oraz pęka, tworząc ciekawą rzeźbę terenu. Jedną z powstałych w ten sposób form, jest chętnie odwiedzany przez turystów Wąwóz Królowej Jadwigi w Sandomierzu. Spacerując w głębokim wąwozie, można dokładnie obejrzeć ogołocone systemy korzeniowe klonów, wiązów, akacji, czy lipy oraz grę światła przedzierającego się przez gęste korony. Na pokrywach lessowych powstają żyzne gleby (czarnoziemy, brunatne i płowe). Naturalnie wykształciły się tu lasy mieszane oraz roślinność stepowa.

Zima w mieście

Parki miejskie i publiczne tereny zieleni stanowią w zurbanizowanej przestrzeni żywą enklawę. Ich obecna struktura i układ funkcjonalno-przestrzenny jest zwykle wynikiem wieloletnich prac konserwatorskich i corocznych zabiegów ogrodniczych, czy działań rewaloryzacyjnych. Rośliny drzewiaste, zabytki architektoniczne i niektóre budowle ogrodowe pamiętają ubiegłe stulecia, dokumentując sztukę minionych epok, zaś nowe nasadzenia i modernistyczne akcenty, mała architektura, iluminacje, nawierzchnia ciągów komunikacyjnych służą wkomponowaniu założeń we współczesny krajobraz miejski.