Strugi deszczu prowadzą zacięty bój o wiosnę, jednak zimowa aura spowita mrozem jeszcze daje o sobie znać. W tak pięknych okolicznościach przyrody pojawiają się magiczne sople, będące jakże uroczą konsekwencją ciekawych zjawisk fizycznych: kohezji (czyli spójności cząsteczek) i adhezji (czyli przylegania). Szczególnie okazale prezentują się w słońcu, gdy załamują i rozpraszają promienie niczym pryzmat. Topniejące już płatki śniegu o bajecznych wzorach są natomiast dziełem resublimacji, krystalizacji pary wodnej w chmurach wokół drobinek np. pyłku.

Poranna szadź i szczypiący wieczorny chłód przypominają o pełni jesieni. Słońce prowadzi zacięte roszady z kłębami szaroburych obłoków, rzadziej słychać ptasi harmider, za to dojrzała Matka Natura przyodziewa bajecznie kolorowy płaszcz, a my pragnąc schwytać rustykalne piękno zbieramy klejonty z pól, łąk, lasów, by zdobić własne siedliska. Jesień to doskonały czas na aranżacje florystyczne wnętrz, suszenie i preparowanie roślin.

Czerwcowe Tatry nie potrzebują komentarza. Emanują pięknem, wolnością i majestatem przyrody. Lgnąc ku słońcu, chłodząc się w śniegu, czy zanurzając
w obłoku - z każdym krokiem  jesteśmy bliżej nieba :) 

Słowa piosenki: "Love is in the air...everywhere I look around" (John Paul Young) wciąż snują się po mojej głowie, gdy spoglądam zazdrośnie przez okno na skrzydlate mistrzostwa sztuki budowlanej w tworzeniu własnego lokum. Mnóstwo ciężkiej pracy, wytrwałość, pieczołowity dobór materiałów, wzornictwo dostosowane do otoczenia, ekonomiczny dobór tworzyw z lokalnej bazy. Wiedzione bezbłędnym odwiecznym instynktem i potrzebą przetrwania gatunku bez względu na aurę pracują wytrwale dla dobra potomstwa. Budują, stróżują i opiekują się sobą wzajemnie.