Gorący, wilgotny klimat przywołuje na myśl wieczne wakacje... Czas na kubańskich ulicach stanął w miejscu. W lokalnych restauracjach można rozkoszować się świeżymi rybami, owocami morza (smakowite krewetki, gigantyczne homary), aromatycznymi sokami z ananasów, papai, arbuza. Rarytas dla podniebienia stanowi rwana wieprzowina oraz ryż z czerwoną fasolą w świetnie doprawionym miejscowym sosie. Zamiast ziemniaków skosztujemy bananowe puree i świeże warzywa. Wyspa jest mocno zielona, dominują  bujne lasy równikowe, sawanny, miejscami namorzyny. Rośliny są niezwykle dorodne.

Strugi deszczu prowadzą zacięty bój o wiosnę, jednak zimowa aura spowita mrozem jeszcze daje o sobie znać. W tak pięknych okolicznościach przyrody pojawiają się magiczne sople, będące jakże uroczą konsekwencją ciekawych zjawisk fizycznych: kohezji (czyli spójności cząsteczek) i adhezji (czyli przylegania). Szczególnie okazale prezentują się w słońcu, gdy załamują i rozpraszają promienie niczym pryzmat. Topniejące już płatki śniegu o bajecznych wzorach są natomiast dziełem resublimacji, krystalizacji pary wodnej w chmurach wokół drobinek np. pyłku.

Poranna szadź i szczypiący wieczorny chłód przypominają o pełni jesieni. Słońce prowadzi zacięte roszady z kłębami szaroburych obłoków, rzadziej słychać ptasi harmider, za to dojrzała Matka Natura przyodziewa bajecznie kolorowy płaszcz, a my pragnąc schwytać rustykalne piękno zbieramy klejonty z pól, łąk, lasów, by zdobić własne siedliska. Jesień to doskonały czas na aranżacje florystyczne wnętrz, suszenie i preparowanie roślin.

Czerwcowe Tatry nie potrzebują komentarza. Emanują pięknem, wolnością i majestatem przyrody. Lgnąc ku słońcu, chłodząc się w śniegu, czy zanurzając
w obłoku - z każdym krokiem  jesteśmy bliżej nieba :)