Maciej Kędzia - blog

Legenda głosi, że Szydłów zbudowano dzięki kosztownościom zrabowanym przez zbója zwanego Szydłem. Siał on postrach na tych terenach. Do czasu. Kiedy napadł na orszak królewski (Kazimierza Wielkiego), pojmano go i nakazano zwrot zrabowanych rzeczy pod groźbą śmierci. Odzyskane precjoza pozwoliły na ufundowanie osady, nazwanej imieniem swego mimowolnego fundatora. Wejście do jaskini zbójeckiej uwieczniłem na załączonej fotografii.

Co łączy Kraków, Wiślicę i Sandomierz? Oczywiście zabytki, ale jakie? Przede wszystkim tzw. Domy księdza Jan Długosza, słynnego kronikarza, królewskiego pedagoga i dyplomaty. W rzeczywistości mieszkał on tylko w swoim krakowskim Domu, pozostałe zaś były ufundowane przez niego dla kanoników wiślickich i mansjonarzy sandomierskich, czyli rzec można "kolegów po sutannie". Gotycki budynek z 1476 roku mieści obecnie Muzeum diecezji sandomierskiej z takim skarbami jak kamienna rzeźba Madonny z Goźlic, datowana na XIII wiek.

Fundatorem pałacu w roku 1859 był margrabia Aleksander Wielopolski, herbu Starykoń, XIII ordynat pińczowski. Za późnoklasycystyczny projekt odpowiada słynny Henryk Marconi (twórca m.in. sanatorium swojego imienia w Busku-Zdroju, czy pałacu Karskich we Włostowie, by przytoczyć tylko obiekty z naszego regionu). Domniemanym celem budowy pałacu była potrzeba pomieszczenia obszernego księgozbioru ordynacji Wielopolskich. Obecnie działa tu Ośrodek Dziedzictwa Kulturowego i Tradycji Rolnej Ponidzia.

Nad jedną ze stolic Ponidzia, Pińczowem góruje wzniesienie św. Anny (213 m n.p.m.) z kaplicą pod tym samym wezwaniem. Rozciaga się stąd przepiękny widok na całą okolicę, którą zachwyciła się sama Elżbieta Dzikowska. Ta uznana podróżniczka w albumie "Moje Ponidzie" (Bernardinum 2015) pokazała wiele zabytkowych miejsc, nieznanych pewnie niejednemu mieszkańcowi świętokrzyskiego. Zachwyciły ją Bejsce, Wiślica czy właśnie Pińczów. A przecież jest to kobieta, która wraz ze ś.p. Tonym Halikiem zwiedziła cały świat! Trudno o lepszą rekomendację dla Ponidzia i kaplicy św.

Jest to największe (630 m²) i najstarsze (1979 r.) muzeum dla dzieci w Polsce. Powstało z Krajowego Związku Spółdzielni Zabawkarskich, w którym zrzeszonych było ponad 80% polskich producentów zabawek. Na kilkunastu wystawach zgromadzono tu kilka tysięcy eksponatów. Obecna siedziba Muzeum mieści się w zabytkowym budynku hal targowych, pochodzącym z XIX wieku. Najcenniejszym eksponatem jest niemiecka lalka woskowa z końca XVIII wieku.