W dolinie rzeki Krasna 26 wrzesień 2020

Bagienna dolina rzeki Krasnej położona jest na południe od Stąporkowa. Jest to jeden z najciekawszych i podmokłych terenów w Polsce. Rzeka o długości 28 km przepięknie meandruje wśród rozległych lasów. W okolicach wsi Luta rzeka Krasna tworzy mokradło, na terenie którego wydzielono obszar rezerwatu przyrodniczego.
Do Krasnej postanowiłem dojechać ze Skarżyska Zachodniego. Po drodze przejechałem przez polanę w lesie Brzask, na której Niemcy w czerwcu 1940 roku dokonali masowej egzekucji 760 przedstawicieli polskiej inteligencji i elit społecznych. Następnym przystankiem był Bliżyn, dawna osada przemysłowa należąca do Zagłębia Staropolskiego. W Bliżynie urodził się Edward Osóbka-Morawski, premier Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej. Za Odrowążkiem przy szosie Odrowąż – Samsonów znajduje się Góra Bernarda, wzniesienie z którego rozpościera się widok na południe na dolinę rzeki Krasna. Od Kucębowa poruszałem się Piekielnym szlakiem, jednym z najdłuższych szlaków turystycznych województwa świętokrzyskiego. Szlak zaczyna się w Piekle, koło Sielpi i prowadzi między innymi przez najciekawsze miejsca powiatu koneckiego a kończy się w Niebie, wiosce oddalonej niespełna dwa kilometry od Piekła. Mimo niewielkiej odległości pomiędzy obydwoma miejscowościami, cały szlak ma długość prawie 250 km. Ja przemierzyłem jedynie niewielki odcinek tego szlaku o długości 6, 5 km, pomiędzy wioską Kucębów a wsią Krasna.  Droga na tym odcinku biegnie granicą rezerwatu Górna Krasna. Całość rezerwatu zajmuje powierzchnię 413 hektarów. Obszar obejmuje naturalną, bagienną dolinę rzeki Krasnej. Teren w znacznej części pokryty jest lasami, wśród których przeważają bory sosnowe, ponadto wiele wilgotnych łąk i torfowisk. Jest to najlepiej w regionie zachowana bagienna dolina rzeki. Obszar jest środowiskiem życia licznych rzadkich gatunków ptaków, ssaków i owadów.
Z Krasnej przez Lasy Suchedniowskie przejechałem do Mniowa. Na początku tej wsi zobaczyłem ciekawą ekspozycję wykonaną z drewna i wikliny a przedstawiającą m. in. przedstawicieli wymarłych gatunków ssaków.
Z Mniowa przez Porzecze i las Bugajski wróciłem do Kielc.  W tym dniu (26 wrzesień) przejechałem 65 km.

andkoz

Galeria: